Аўтар артыкула дзеліцца ўспамінамі пра свайго настаўніка Антона Аляксандравіча Семяновіча: "За жыццё давялося паспытаць усяго майму настаўніку: і высылку, і працу слесарам на заводзе ў Мінску, і перапыненую вайной вучобу ў Мінскім педінстытуце імя А.М. Горкага, і выпрабаванні вайной, і нялёгкага хлеба аспіранта, а затым – навуковага супрацоўніка Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР (1946-1963)".